Ah Şu Memleket! Yazı bir başka güzeldir kışı bir başka güzel… Bir rüzgâr gelir Çoruh boyunca eser vadinin iki yanını yalar durur. İçinde hüzün vardır, bazen gözyaşı bazen kederle doludur. Sert eser bizim rüzgârlarımız.

Adamı serttir, havası, suyu, toprağı serttir. Hırçın doğanın insanı bir yaman olur. Mert olur, ayağını sağlam basar. Bakmayın hırçınlığına yüreği öyle sıcacıktır ki herkese yetecek sevgi saklı durur orada. Ne güzel insanlarımız göçtü bu dünyadan. Onlar candı, canımızdı, sevdiklerimizdi. Onlar bu küçük şehrin yetiştirdiği en güzel insanlardı…

Merhum Yalçın Ural, renkli kişiliği ile herkesin sevgisini kazanmış bir güzel insan, bir büyüğümüz Yalçın Ural 1935 yılı Artvin Merkez doğumludur.  

Babası Şerif Ural’dı. Nahide Esen isminde bir emekli öğretmen bacısı, beşte torunu var. Yalçın Ural Erkek Sanat Okulu mezunudur. Askerliğini 1955 yılında Balıkesir Edremit’te yaptı. Hakan Ural, Kubilay Ural, Bahadır Ural isminde üç oğlu var. Yalçın Uralın gençliği oldukça canlı ve atak geçti. Matbaalarda uzun süre çalıştı. Askere gitti. Askerlik dönüşü Devlet Su İşlerine girdi ve bu kurumda 25 yılın üzerinde çalışarak emekli oldu. Emeklilik sonrası boş durmak onun yaşam felsefesine uygun bir durum değildi. 1983 yılında ticarete atıldı. Büfe, market, konfeksiyon işlerine girdi. 

CHP Merkez İlçe başkanlığı yaptı. Başkanımız Kadir Halvaşi döneminde başkan yardımcılığı görevini yürüttü. Belediye meclisinde görev yaptı. Yalçın Ural bu küçük şehrin en popüler en sosyal insanlarından birisiydi. 

Yaşamın her alanında kendini gösteriyordu. Artvin Çoruh sporda kalecilik yapacak, belediye orkestrasında müzik işlevine katılacaktı. Yalçın Ural her girdiği işte başarılı olmuştu. Tobder, sivil toplum örgütlerinin tiyatro oyunlarında oyunculuk ve yönetmenlik yapmıştır. Sivil toplum örgütlerinin üyesiydi. Tam bir cemiyet adamıydı. Toplumun her kesiminden dostları arkadaşları vardı. Doğa yürüyüşlerini sever, hem tabiat düşkünü hem av merakı olan birisiydi. Gezmeyi seven, bütün etkinliklere katılan sosyal bir yanı vardı. Yardımlaşmayı, paylaşmayı kendine ilke edinmişti. Yalçın Uralın kimseye zararı olmadı. Halk yararı için emek veren çaba gösteren, yarar üreten birisiydi.

Yalçın Ural bu küçük şehrin en beyefendi insanlarındandı.

Hep bakımlı, şık giyimli,  sevimli ama o ciddi görüntüsü ile herkesin gönlünde taht kurmuştu. Çağdaş düşünceleri ile modern yaşam felsefesi ile o bu küçük şehrin babasıydı, baba adamdı. Şehrin sorunlarına, çocuklarına, şehrin insanlarına sahip çıkan birisiydi. Yüreği yaşama sevinci ile doluydu, canlı, gülümseyen, insana sıcaklık katan ender büyüklerimizden birisiydi. 

Bu küçük şehrin sokaklarına yakışan, sosyal dokusuyla, cemiyet adamlığı kimliği ile hatıralarımıza zenginlik katan 2003 yılında yaşamını yitiren Yalçın Ural’a Allahtan Rahmet diliyoruz. Toprağı bol olsun, makamı cennet olsun. Sokak Manzaraları isimli köşemizden Hakan, Kubilay, Bahadır Uralı ve Ural ailesini selamlıyoruz.